Bir Kez Daha

Yabancı bir kentteyim. Benim olmayan bir evde, yabancı bir masada yazıyorum. Aslında bana ait bir evin ya da bir masanın dünyanın hiçbir köşesinde bulunamayacağının bilincindeydim. Bunun devamıdır bana acı vermediğinin de... Oysa hiçbir kent yeterince yabancı değil. Ağaçlar yine aynı ağaçlar, beton aynı beton. Belki diyorum, kendim, bu kez olmak istediğim yerdesin. Artık arabulucuları sevmeyi bilmeyenler. Bu kaybolmuşluk hissinin tadını çıkarmalısın. Kimliksizliğin -ne ölçüde mümkünse bu!- yarattığı hafifleme baş döndürücü, hem sıradan, hem olağanüstü. (...)Aslı ErdoanTanıtım Metni