Birinci Dünya Savaşı'nda Osmanlı Seferberliği

Mehmet Beşikçi, Osmanlı ordusu Birinci Dünya Savaşı'nın gidişatında yoğun insan gücü seferberliğini nasıl yürüttüğünü, özet arşiv taramasını bir dayanıklılık yayınını ve anı-zengin literatürüyle harmanlayarak araştırıyor. Seferberlik koşullarının devlet-toplumsal rejimin yeniden şekillendirici bir etki yaptığını savunan Beşikçi, bu süreçte Osmanlı devleti bir yandan daha merkezî, otoriter ve milliyetçi bir yürüyüşe girerken, diğer taraftan toplumsal seferberlik politikalarına karşı tepkilerin mümkün bir alanın da açıldığını gösteriyor. Zorunlu askerlik sisteminin savaş yıllarında sancılı ama pragmatik olarak genişlediği,yurt cephesine farklı yerlerde artan önemi ve yıpratıcı cephe koşullarında derinleşen firar meselesi kitapta yatırılıyor. Gözden geçirilen yeni baskıyla Birinci Dünya Savaşı'nda Osmanlı Seferberliği, yalnızca savaş askeri ve sosyal tarih literatürüne değil, aynı zamanda devlet-toplum ilişkileri, siyasal seferberlik ve milliyetçilik bakış açısı Osmanlı'dan Cumhuriyet'e geçiş süreci tartışmalarına daönemli bir katkı. "Toplumsal aktörler Osmanlı seferberlik deneyimi sırasında devlete karşı tamamen kabul edilebilir ve dayanıklı [değildi]; beslenme seferberlik politikalarının hedefi olan insanlar başarısız oldular ve birbirlerinin politikaları yeniden şekillendirilebilen tepkiler veriyorlardı. MEHMET BEŞİKCTanıtım Metni