Bitmeyen Aşk

Edebiyatımızın ustalarından Pınar Kür, Bitmeyen Aşk'ta “aşk”ı tüm boyutlarıyla ve çok farklı, görülebilen açılardan irdeliyor. Edebiyatın ve yaşamın en temel öğelerinden biri olan “aşk”ı duygusal değil, akılcı bir yaklaşımla ele alıp taşıdığı tüm olasılıkları bir ortaya çıkarmayı denerken, “klasik aşk romanı”nın konusunu olduğu gibi koruyan ama gücünü ve anlatımını altüst ediyor. Bunu yaparken okur ve diğer kişilerle birlikte “yazar”ı da romanın başkişilerinden biri olarak olayları keşfetmeyi gözeten sokuyor. Bu “yazar”, Nilgün ile Sinan'ın öznel anlatımlarını kendi nesnelliğiyle bağlantısıyla iddiasındaysa da, nesnelliğini her zaman koruyup koruduğu bağlamda son karar okurun elbette olacaktır. Gelelim bu romanda “yazar” kisvesi saklanan ukala yazara... Olayları doğru dürüst, normalde anlatılacağı, bir noktaya bir buraya atlayan, başkişilerinin gevezeliklerine uzun uzun yer verdikten sonra, tam gevezelikler heyecanlı olmaya başladığında sözlü olarak bir yazara pek çok okur, belki de haklı olarak “ukala” sıfatını yakıştırmıştır. Buna karşı yazarın tek savunması, burada anlatılanın alışılmış bir öykü değildir. Burada anlatılan ne bir aşk öyküsüdür ne de Nilgün'ün, Sinan'ın yaşamları... Aşkın öyküsünü anlatan gibi belki de olasız bir çabanın içine girmiş olan yazar, Nilgün ile Sinan'ın yardımını yalnızca yaşamakr. Yani onların aşkının iyi mi sonuçlanacağı kötü mü, mutlu mu olacak ayrılık mu, bu kalpsiz ve duygusuz ve cinselliği belirsiz yazarın umurunda bile değil. Tanıtım Metni