Bizi Büyüten Deniz

Coşkun Irmak, Bizi Büyüten Deniz adlı romanında yaşamın imbiğinden damıtılmışçasına derin, içli bir hikayeyle sesleniyor okuruna. Orhan ve Sonat, ruhlarına coşku ve yaşama sevinci veren doğal güzelliklerin ortasında, acıyı ve kederi yaşadılar. Çocuk dünyaları içinde yeşeren aşk, çam ağaçlarının, kekiklerin ve adaçaylarının kokusunu taşıyan sert rüzgârlarla sarmalandı, beyaz köpüklerle taçlanmış lacivert bir denizin içinde büyüdü. Geçen yılların türleri değişir. Ama o deniz orada, Orhan ve Sonat'ın çocuk zamanlarında olduğu gibi. İçimizde büyüyen ölümsüz ve zor anlarımızda bize güç veren bir anı gibi: “Ben bu iğde ağacının üzerinde son bulan kadar sallanırdım. Rüzgâr hep essin kesilir. İğde ağacının ürettiği hep parıldasın, hışırtıları hep kulaklarımda olsun...” Tanıtım Metni