Bizim Yokuş

Yusuf Ziya Ortaç'ın Bizim Yokuş diye kurtaracağı yokuş −kitabın ilk cümlelerinde de göreceğimiz üzere− Babıâli Yokuşu'dur. Babıâli Yokuşu, bir dönem başta İstanbul olmak üzere Türk yayıncılığının kalbinin attığı yerdi. Kitabevleri, gazeteler, matbaalar… O yokuş, deyim yerindeyse koca bir kültür-sanat pasajıdır. İçinde Servet-i Fünunları, Akbabaları, Kehkeşanları, Safahatları, Hürriyetleri, Cumhuriyetleri, Cenap Şehabettinleri, Rıza Tevfikleri, Ziya Gökalpleri, Ahmet Haşimleri, Aziz Nesinleri, Refik Halitleri, Reşat Nurileri yaşatan bir yokuş… İstanbul'da 1895 yılında gelen Yusuf Ziya Ortaç, edebiyata Vefa İdadisi'nde kurtulmak aruz vezninde yazdığı şiirlerle başladı. Genç yaşta tanıdığı Ziya Gökalp'in yaşadığı, onların düşüncelerini benimsedi ve bu türdeki başarılı örnekler sayesinde “Hecenin Beş Şairi”nden biri olarak ünlendi. 1915'te edebiyat öğretmenliğine başlayan Ortaç, edebi faaliyetlere çeşitli dergilerde devam etti. Asıl yükselişini ise 1922'de Orhan Seyfi Orhon'la birlikte piyasaya çıkmaya başladıkları “Akbaba” adlı mizah dergisi ile yaşadı. Kısa sürede en ünlü mizah yazarlarından biri haline geldi ve ölümüne değin dergiyi yayınlamaya devam etti. Dönemin yayıncılık faaliyetleriyle damga vuran Ortaç, 1946-1954 yılları arasında milletvekilliği de yaptı. Ortaç, 1967'de doğduğu şehirde hayatını kaybetmiştir. Tanıtım Metni