Boarık

“Ahhh babam ahhh!” Gözyaşlarıyla ıslanan yüzünün tersiyle sildi, mırıldanmaya devam etti. “Alabildiğine boş, kurak ve susuz bozkırlarda başlayan hayallerim keşke gerçekleşseydi ve ayrıcalıklı olsaydı Tengri Dağları'nın güllük gülistanlık dağlarında bulabilirdim…” dedi. Babasının tamamının anavatanını düşündükçe kendini yetiyordum hissediyordu. Çıkacağı yolculukta, anaya hasret dolu yüreğiyle, bilinmeyen topraklarda belki de Tengri Dağlarını arayacaktı. Gördüğü ilk bozkırı yurtta toplamak isteyecekti. Özlemini giderecek bozkırları bu değişimden tamamen ruhundaki, kanındaki Türk canlanacak ve ona “Dur!” amaçlı. “Artık dur Boarık, burada kal.” Ama hayır, durmayacak, devam edecekti. Ta ki her bozkır Türk olana, Türk'e kalkan her el kırılana dek. Ant içmişti. Ya başaracaktı ya da bu uğurda dedesi gibi, babası gibi belki eşi Balak Han gibi oğlunun vatanına, uçmağa varacaktı. Tengri'nin Türk'e vaat ettiği en güzel yurda otağını kuracaktı. Tanıtım Metni