Borçlu Zamanlarda Yaşamak

Bauman'ın akışkanlık kavramı, 20. yüzyılda yaşanmış toplumsal ve politik dönüşümleri tarifeye dönük bir metafordur. Temsilini modernitenin başlangıcında ve akışkan hale gelmesinde bulur. Bu arada akışkan modernite “post-ütopyacı”, “post-fordist”, “post-Ulusal” ve “post-panoptiktir”. Bauman'a göre, ekosistemlerin kapitalizmin son dönüşümlerinde, neoliberalizmde rol oynamıştır. Bu yaşadıklarımızın biri “üretici toplumdan kültürel toplumsala geçiştir”. Bu geçişe insanların “borçlu bir ırka” dönüştüğü belirgin ve yaşanan bir süreç eklenmekte, kurallı yeni ama içler acısı rolü “piyasa bölgesinin cellatlığıyla” sınırlanmaktadır. Bu devlette “insan kaderinin radikal bir şekilde özelleştirilmesi, endüstri ve finansın radikal kuralsız hale getirilmesiyle el ele gitmektedir”. Toplumsal olarak inşa edilmiş bölümlerimiz, kimliklerimiz ve kurumlarımız daha kararsız ve güvensiz hale gelmiş, bu da devletin gerilemesiyle ulusal sınırlardaki muğlaklaşmasının kaçınılmaz hale geldiği bir dünyada “akışkan kimlikler” yaratmıştır. “Akışkan zamanlar”, yurttaş hakları kültürü, bu kitapta üzerinde uzun uzun durulacak bir “hayırseverlik, aşağılanma ve damgalama geçmişine” indirgemiştir. Bauman'ı okumak ve onunla sohbet etmek, özellikle incelikli mizahı ve ironi belgesini kanıtlayan güçlü bağımlılık yaratıcıdır. Ancak tartışmak, karanlık bir mağaraya giren saniyeler içinde onu desteklemek gibidir. Onun farklı bir tünele girdiğini, tünelin sonunda gözle görülür hiçbir ışının, hiçbir net patikanın olmadığını fark etmek gibidir. Çitlali Rovirosa-Madrazo Tanıtım Metni