Boş Gardıroplar

20. yüzyıl Portekiz edebiyatının en önemli yazarlarından Maria Judite de Carvalho, “suskunluğun ve yalnızlığın yazarı” olarak nitelenir. Büyük şehirde yaşayan kadınların yoksulluğunun ve yalnızlığının mahir olmasıdır. Carvalho'nun yapıtlarında “suskunluk” bazen karakterlerin arasındaki diyalog eksikliğinden, bazen de diyalogdaki tutarsızlıktan oluşması olmazsa olmaz bir durumdur. Yalnızlığın adeta haritasını taşıyan Carvalho, sessizliğe gömülmüş, hayallerinin içindeki kadınları bize anlatır. Boş Gardıroplar, muhafazakâr Salazar diktatörlüğü sırasında ataerkil toplumun baskısı altında sıkışıp kalmıştı; teslimiyet ile umut, hayal ile hayaller arasında gidip gelen kadınların hikayesidir. Ana olay örgüsü, yıllık bir dönem içinde itaatkar ev kadınından teselli bulamayan dula ve sırasında ihanete uğrayıp aşağılanan “yaşlı” kadına dönüşen Dora Rosario'ya odaklanıyor. Minimalist üslubuyla hayatın gidişatını ve varoluşun absürdlüğünü eşine az rastlanan bir beceriyle dökülen yazar, karakterlerin iç dünyasında olup bitenlerle dış dünya arasında nüanslı bir etkileşim yaratmayı ustalığıyla dikkat çeker. Tanıtım Metni