Boşluk, Aşırılık ve Keyfilik

Boşluklar, toplumsal, siyasal veya kültürel alanlarda çok farklı yaşamın ortaya çıkması mümkündür. Yeni ve daha özgür yaşamlar için açık alanlar olarak biçimlendirilen keyfîler doldurulduğunda çeşitli aşırılık biçimlerine neden olabilir. Boşlukları dolduran kişi, topluluk ya da kurumlar, belirli bir akıllı, esnek, etik sorumluluk veya sınıfsal kimlikten uzak davranışlar olduğunda türlü adaletsizliklere neden olabilirler. Bu durumda belli bir zümrenin keyfîliği başka keyif biçimlerini yok eder; Aşırılık, toplumlar, siyasete, hayata egemen olmaya başlar. Koşulsuzca serbest, başıboş yaşayanların yanında aşırılıklara, şiddete, baskılara maruz kalanlar ortaya çıkıyor. Boşlukların fazla ya da eksik doldurulması, eşit biçimlerde paylaşılmaması, her alanda azgelişmişlik biçimlerine sebep olur. Özgür Taburoğlu bu sürecin, oluşumları doldurmaya dönük keyif biçimlerini toplumsal, siyasal veya kültürel yapıların esası gibi ele alıyor. Bu yapıların sağlamlığı ve adil olması da mevcut oluşumların nasıl ve nelerle doldurulduğuyla ilgilidir. Taburoğlu, sürekli, keyfîlik ve aşırılık görüntülerini birbiriyle bağlantılı olarak tarife ederken, tarih, felsefe, siyaset, toplumbilim ve kültür kuramları içerisinde yolunu kaybetmeden ilerliyor. Machiavelli, Hobbes, Durkheim, Weber, Gökalp, Schmitt, Lukács, Tanpınar, Lacan, Küçükömer, Foucault, İnalcık, Mardin, Kıray, Agamben, Butler, Žižek gibi birçok farklı düşünür ve yazarı bir arada okumaya çalışıyor. Tanıtım Metni