Boşlukdikeni

“Boşlukdikeni”, Gökhan Yılmaz'ın dördüncü öykü kitabı. “Biraz Kuşlar, Azıcık Allah” (2012), “İkiye Kadar Sayamamak” (2013), “Hevesin Kaçış Yönü” (2021) kitaplarındaki özgün diliyle dikkati çekerek Yılmaz'ın kalemi işlek ve çevik. Kısa, yalın, devrik cümlelerin farklılıkları koyu karanlıklar, derin uçurumlar, geniş ufuklar sığdırıyor. Boşluksuz, sıkı örgülü yazıyor; Sözün dolambaçlı yerlerindeyse anlamı tercüme ediliyor. İnsanın susup dünyanın konuştuğu yerde düşüncelerini altüst eden, duyguyla oynayan bir şeyler yaratıyor. Güncel ironisiyle yüklü, sert ve mayhoş öyküler var “Boşlukdikeni”nde. Bahardan önce dedenin bağrına geldi. Ellisinde var yok. Aynalar hoş karşılar onu. Saçlar aslına boyandı. Şiir bulaştı kalemine, ağzına. Dediler, var bunda bir hâl. Dediler, tövbe, bu yaştan sonra. Dediler, elâlem ne der. Sordular, nedir bu, hayırdır. Dedi, karışmayın, ömrüm az. Baharın tersine ayazdır. Dediler, susalım becerebilirsek. Dediler, ne yasaldır, atamızdır. Tanıtım Metni