Böyle Dedi Zerdüşt

Ey kardeşim, yalnızlığa mı çekilmek istersin? Kendine giden yolu mu aramak istiyorsun? Biraz dur ve dinle beni... Verebilir yanlış kendine kötünü ya da iyini, asabilir yanlış anlamanı başının üstünde bir yasa gibi? Olabilir yanlış kendi kendinin yargıcı ve intikamcısı kendi yasanın?... Bugün bile kalabalıkta ıstırap çekiyorsun ey sen, tek kişi: Bugün hayatta cesaretin ve umutların tam. Ama bir gün yoracak seni yalnızlık, bir gün kırılacak gururun ve yerinden oynayacak cesaretin. Haykıracaksın bir gün: Ben yalnızım diye... Duygular vardır yalnızları öldüren; Eğer başaramazlarsa öldürmeyi, o zaman kendileri ölmek zorunda kalırlar. Ama yeter mi senin gücün katil olmaya mı? Koru kendinden iyilerden ve adillerden! Hoşlanırlar, kendi erdemlerini yaratanları çarmıha germekten nefret ederler yalnızlardan. Koru kendini kutsal saflıktan. Kutsal onun için saf olmayan hiçbir şey değildir; sıcaklıktaki sever insanlar üzerinde yakıldığı ateşle oynatılma da. Koru kendini sevginin nöbetlerinden! Çok çabuk uzatır elini yalnız kişi, onunla karşılaşıyor. Bazı insanların eli değil, kısmını uzatması gerekiyor sadece: ve isterim ki, kısmının tırnakları da olsun. Ama karşılaşılabileceği en büyük düşmanın yalnızca kendisi olacaktır; bizzat kendini bekleyeceksin mağaralarda ve ormanlarda pusuda. Ey yalnız kişi, kendine giden yolda yürüyenler! kendinin ve yedi şeytanının önünden geçen yol! Ey yalnız kişi, yaratıcılığın yolunda yürürsün: Bir Tanrı yaratmak istersin sen kendine, yedi şeytanından. Ey yalnız kişi, yedinin yolunda yürürsün: Kendini seversin sen, bu nedenle kendini küçümsersin, yedilerin küçümsediği gibi. Yaratmak ister yedi kişi, çünkü küçümser! Sevdiği şeyleri küçümsemek zorunda kalmamış bir kişi, ne anlar ki sevgiden? Sevginle gidesin yalnızlığı ve yaratmanla kardeşim; çok sonra topallar adaletin ardından. Gözyaşlarımla gidemeyen yalnızlığına kardeşim. Benden ötesini yaratmak isteyeni ve öyle birini sevdiğimi. Tanıtım Metni