Bozkırdaki Çekirdek

“Öyleyse insanın, bilhassa sanatçısının, gerçekle ilintisinde verilen; kalıcı gerçekler işleminin imkansıza yönelmesi değil, değişmekte olduğu bilinen gerçeklerden, belirli koşullar içinde faydalı, ilerletici, insanı açıklayıcı, zenginleştirici sonuçlar alabilmeye çalışmasıdır.” Bozkırdaki Çekirdek ile Türk modernleşmesinin belki de kurumsal anlamda en ilginç ve teknolojik gelişmelerin olan Köy Enstitüleri'ne gerçeğin safında, insan ve coğrafyanın sınırlarını çizerek kendine özgü bir yaklaşım sunuyor Kemal Tahir. Ne soru sormaktan ne de yanılmaktan korkmak Tek Parti iktidarının eğitim reformu ile bekçilik rejimi arasında bocalayan projesini roman sisteminin olanakları ile yeniden çalıştırılıyor bizi çağırıyor. Kemal Tahir, büyük bir ustalıkla kurguladığı “ölmez tiplerini” bir düşünce ve deneyim panayırında tartıştırıyor. Ülkü ile irade, ütopya ile gerçek, siyasal ile toplumsal arasında gergin bir ipin üzerinde yürüyen muhakeme becerisinin verimli ve gözlerin önünde seriyor. Bozkırın bozkır, gözeneklerin filtre olarak kalmasındaki sır ne olarak bize anlatır? Büyük romanımız, temelde işte bu sorun hızla düşüyor bu kez. Tanıtım Metni