Büyük Fetih

Osmanoğullarının ele aldığı, Fatih'le, Yavuz gibi dahi devlet adamlarının siyasî tarihine insan zekasının harikalarından biri halinde tevdi ettikleri devlet anlayışı, merkeziyetçi ve otoriteli devletti. Aynı zamanda hukuk-i ibadete hükümdarlık gücüyle mesul edici totaliter esasa dayanıyordu. Önce merkeziyetçi idi. Üç kıtaya yakın ülkesini bir merkeze sımsıkı bağlıyordu. Eski Roma İmparatorluğu'nun koyu merkeziyetçiliği temelde adalet ve mesuliyet kurallarına bağlı olarak akla hayret veren bir hukuk ve ahlâk nizâmı içinde yaşatılmakta idi. Bu devletin diğer karakterinin otoriteli oluşudur. Lâkin onda otorite yâni iktidar, dönemin İngiltere Krallığı'yla, Papalık yönetiminde olduğu gibi hükümdarın keyf ve iradelerinden doğmaz. Halkın dimağını teşkil eden ilmiye sınıfına yani münevverlere dayanıklı ve her hareketinden Allah'a hesap vermeğe mecburdur. Ancak bu hesap verme zorunluluğu, bu sorumluluğu yalnızca âhirete bırakmak zorunda kalmak hükümdarın ferdî iradesine terk edilmemiştir. Bu sakatlığın üçüncü bir karakteri hür bir totalitarizme dayanmıştır. Yâni bu devlet, halkın bütününde uzanır ve onları karşılamaya çalışır. Hukuk-i ibaddan kuvvetle mesüldü.Tanıtım Metni