Büyüklerle Yeniden Nasrettin Hoca

“Yaz alazı olmazsa ince/ve gece gündüz dinmeyen gürbüz yağmuru,/ayağının çatlaması ile gelin ce güz,/kırk yıllardır ellenmeyen kırık kiremitler/arasından dolaşıp, şıp şıp damlayınca su tavandan,/Van Gölü'ne gittiğice ev ve küçük oğlu/giderek kendini gerçek bir,/kalan ahali ise birer inci kefali sanmaya başlayınca/ancak ayaklanmış Hoca ve doğruca dama/çıkmış, kiremit saçak aktarılacak.” (Damdan Düşen) Böyle diyor Nazmi Ağıl, büyüklere Nasrettin Hocanın sözlerini bir yerlerde şiirlerinden. Bu tarzın öncesinde de var: Orhan Veli, Nasrettin Hoca hikâyelerini 1949 yılında ilk defa şiirleştirdiğinde oldukça ses getirmişti. O sürekli bu yana halk zekâsının ürünü olan Hocanın farklılıkları şiir diliyle birçok kez yazıldı. Ünlü bilgemizin kuşaktan kuşağa aktarılagelen maceralarını bir kez de şair Nazmi Ağıl büyükler için kaleme aldı. Yüzyıl insanlarımızdan gülümsemelerden parçaların tadı, engin bir hayal gücü ve çürük yapılan göndermelerle katmerleniyor. Ses tekrarları, iç kafiyeler ve göze çarpan benzetmelerle Türkçemizin anlatımının zenginliğini cömertçe sergileyen bu şiirleri ister yalnız başına, ister katılmayla, ama özellikle yüksek sesle okumanızı sağlar. Tanıtım Metni