Cahil Hoca

Felsefenin elması Joseph Jacotot'nun başına düşmüştür: 1818'de sürgünde bir devrimci olan Jacotot Belçika'da Fransız edebiyatı okutmanı olarak yarı zamanlı bir iş bulur. Tek kelime Fransızca bilmeyen Flamanlara, kendisi de tek kelime Flamanca bilmeden hocalık yapmak için kullanıldı... İki dilli bir Fénelon baskı koşusu imdadına; orjinalinin kendi kendilerine Fransızca ve Telemak'ı öğrenmelerine kılavuzluk eder. İnsanın bilmediğini de öğretebileceğini gösteren bu tuhaf hatanın sezdirdiği kaçınılmaz sonuçla sonuçlanabileceğita hiç gecikmez Jacotot: Bilen ile bilmeyenin, öğreten ile öğrenenin, kol emekçisi ile zihinsel emekçisinin, kısacası zekâların bağışıklığı. Bu şaşırtıcı hikayeyi ve Jacotot'nun formülünü yazan Jacques Rancière hem eğitim üzerine çok özgün bir düşünce sunuyor hem de zekâların eşitsizliğini ve bilgi birikimini sağlayan, toplumsal eşitsizlik tasavvurlarına önemli eleştiriler getiriyor. Özgürleştirmeden eğiten aptallaştırır diyen Cahil Hoca, eğitimciler ve eğitim sistemi üzerine kafa yorulanlar için olduğu kadar siyaset kimyasıyla ilgilenenler için de ufuk açıcı bir kitap.Tanıtım Metni