Çalışma Acısı

Basit bir biçimde, "çalışmanın insanının ruhunda ve fiziksel bütünlüğü üzerinde oluşan tahribat nedeniyle çalışanın çektiği fiziksel ve veya manevi acı, ıstırap" olarak tanımlanabilecek "çalışma acısı" şekli Türkiye'de yaygın olarak kullanılabilen, pek bilinmeyen bir kavram.  Uğur Şahin Umman, gerçek bir araştırmacı gazetecilik titizliğiyle, onlarca çalışanla yaptığı görüşmelerle bu bilginin içini alabildiğine dolduruluyor. Zira hastalıklardan iş cinayetlerine, güvencesiz çalışma koşullarının yarattığı baskılardan mobbinge, performans sistemi çalışanları üzerinde ortaya çıkan tahribattan psikososyal gerilime ve daha da ötelere uzanan, geniş mi geniş bir geniş kapsamlı söz konusu “çalışma acısı” deyince. Umman'ın aktardığı, iç burkan, düşündüren ama onun biri gerçek olan hikâyelerde billurlaşansa kapitalizmin işçilerinin pek de insan olarak görmediği! Aç kalmak, ailesini geçindirmek için hem fizikî hem manevi olarak zorluklarla mücadele etmek zorunda kalan işlerin hikayelerini bir araya getiren Çalışma Acısı - Emek ve Eziyet Deneyimleri hem “sınıf mücadelesi”nin bugününü daha iyi analiz ederek hem kapitalizmin çarpışmayı net biçimde görmek için sahici insan hikayeleriyle dopdolu bir çalışma. "Bu kitap (…) kendi oranları ve ruhsal hasarlarımızla illiyet bağlarını bize bile çoğu zaman kuramayacağı kadar marjinalleştirilmiş ve bireyselleştirilmiş çalışma hayatları merkeze alınmış için de önemli. Bu kitap işlerinde hissilen kapitalist çalışmadan elde edilen diğer, ev içi, siyasi şiddet gibi şiddet türleri arasında illiyet bağlarını ve karşı mücadelelerini sağlamak için de önemli." Aslı Odman Tanıtım Metni