Cam İnciler

Emeric Pressburger, bu usta işi “kara” gerilim romanıyla, Soykırım ve kötülüğün sıradanlığı üzerine yazdığı etkileyici yapıtlardan birine imza atmıştır. Piyano akortçusu Karl Braun, 1965 Haziran'ında Londra'da kiraladığı yerleşir. İlk bakışta okurun rahatça duygudaşlık kurabileceği, savaşta kaybettiği karısıyla çocuğunun yasını tutan, müzikten anlayan, ince ruhlu bir beyefendi gibi görünüyor. Siyasi olaylar nedeniyle 1933'te Almanya'yı terk etmek isteyen komşularının saygısını kazanan bu Alman, aslında insanlığa karşı oynanan suçlardan yirmi yıldır aranan bir beyin cerrahı, Nazi savaş suçlusu Dr. Otto Reitmüller'den başkası değil. Yakalanma korkusuyla yaşayan düşük paranoyasıyla birlikte gerilimin dozu da giderek artar. Pressburger sarsıcı finale doğru ilerlerken ahlak, sorumluluk ve ilahi adalet kuralları üzerinde durur. 1966'da okurla buluşan Cam İnciler hakkında, Braun'un gerçek işlemlerinin ilk bölümünü ortaya çıkarmayı eleştirerek yazarın asıl meselesini ıskalayan tek bir yazı yayımlandı. Romanların çok kaybı unutulup kayıp edebiyat hazineleri arasında yer aldı. Savaş suçlularının edebiyatta belli klişelere sığdırılarak tasviri o dönemde Pressburger'ın hedefi, sıradan bir insanla tüyler ürpertici suçlar işlemiş bir canavarı kendinde buluşturan Karl Braun karakteriyle, Hannah Arendt'in de vurguladığı gibi, Soykırım'ın başarısızlıklarının sapkın ya da sadist değil, “son derece insanca” sıralarına işaret etmekti. Tanıtım Metni