Camdaki Mendil

Güneş, gökyüzüne dağılmış pamuk gibi bulutların arasında bulunan oluşumlardan süzülüp son ışıklarıyla günüuğurluyor. İri bir portakal gibi yavaş yavaş denizden batmaya başlayınca sahile doğru genişleyen korumalı,parlak bir yol çizdi. Sahildekilere vuran son ışıklar, terk ettiği gökyüzü kızıla boyadı, evlerin açık pencerelerinden geçerek duvarlara kahverengimsi parlak bir cila çekti.Birazdan doğacak ay, geceye fener olmak için sırasınıbeklerken ona: “Bat artık, ben doğacağım.” diyordu. Tanıtım Metni