Castellio Calvin'e Karşı ya da Bir Vicdan Zorbalığa Karşı

Stefan Zweig, yüzyıllarca “unutulmuş bir adam” olarak kalan Castellio'nun şahsında hoşgörüye karşı dayanıklılık, özgürlüğe karşı vesayet, hümanizme karşı bağnazlık, özgürlüğe karşı mekanikleşme, vicdana karşı şiddet içeren ustalıkla ele alarak ortaya çıkan muhteşem bir yapıt ortaya çıkar. Bir diktatörün dönüş hızı, kendi büyüme hızının içine hapsediliyor: İnsanların yakıldığı, görüldüğü, herkesin birbirinin ihbar ettiği baskıcı bir ortam söz artık mevcut. O dönemin önde gelen bilginlerinden Sebastian Castellio, Calvin'in kendi görüşlerine aykırı yerde savunduğu yerde Servet yerine başka bir bilgini din adına yaktırmasıyla kimsenin cesaret edemediğini söylüyor: “Bir insan asla öldürülüryi savunmak değildir, bilakis: Bir insanı öldürür.” Böylece Castellio ve Calvin arasındaki amansız mücadele çağları aşan bir boyut kazanır...Castellio Calvin'e Karşı, zorbalığa karşı tek başına ayakta duran bir vicdanın kırılma mücadelesi... “Castellio hakkında hiçbir şey olmaz, onunla tanışmış olduğu gerçekten mutlu ve geçmiş zamanda bir dost edinmiş durumdayım.”Thomas Mann Tanıtım Metni