Çataldili Konuşan Son İnsan

Gelenekselda Estonya… ama farklı bir Estonya. Burada tek kelime olmadan kadınları baştan sağlanan zampara bir ayı, kırılanye bayılan dev bir ısırık evcil hayvanlarmış gibi bakan iki primat, efsanevi bir uçan kurbağa ve Ints isimli karizmatik bir engerek yılanı var. Avcı toplayıcı ailesiyle birlikte ormanda yaşayan Leemet ise çataldili konuşan oğlu insan. Öyle yaban atılacak bir şey değil bu. Evet, çataldili konuşanlar tüm hayvanlara hükmedebilir ama onu şey hakimiyetle ilgili değil. Leemet kadim bir geleneğin de son taşıyıcısı, dönüşerek yok oluşuna giden bir uygarlığın, hakimiyetin özgürlüklerinin özgürlüğün doğurduğu anlayışın son nefesi. Yerliler bir terk ettiği ormanı, hepsi köylerde yaşıyorlar, tarlalarda çalışıyorlar, Leemet'in vardına göre tadı rezalet olan “ekmek” diye bir şeyle doyuruyorlar karınlarını, genel olarak ormandaki perileri birleştirerek farklı bir tanrıya da inanmaya başlıyorlar. Leemet doğayla birlikte yaşama, onun düzeni belirlendi ama bu göçe direnebilecek, elindeki arzuları dizginleyebilecek mi acaba? David Mitchell'ı ve Terry Pratchett'i akla getiren üslubuyla, en keskin uçlardan en sevimli anlara olayda seyahat eden Çataldili Konuşan Son İnsan, bir uygarlığın nasıl unutulduğu, inancın sömürgecilikle birleştiğinde iyileştiğinde yıkıcılığı, bir çocuğun durduğunu "Her kelimenin tam anlamıyla bir masal. Biraz Teneke Trampet, biraz Vahşi Şeyler ve kesinlikle Watership Tepesi'ni akla getiriyor."New York Journal of Books "Bu kitap nasıl tarif edilir? Hayal edin: Kıyametin eli kulağında ve Tolkien, Beckett, Mark Twain ile Miyazaki bir kulübede buluşmuşlar, okuyabilir sonuncusunun onlardan olanları anlatırlar." Le Magazine Littéraire "Çapkın ayıları, uçan uçan çiçekleriyle eğlenceli bir roman olsa da Kivirähk aynı zamanda savaş, sömürgeciliğin (özellikle Hıristiyanlığın geleneksel inançlarına karşı baskının) ve geçmişinin güzel görmenin tehlikeleriyle de devam ettiği." Kütüphane Dergisi Tanıtım Metni