Çaylak İle Filozof -4

Kalbim kırılmış falan değildi. Aynaya baktığında ne takip ettiğinin farkındaydım ben. Gözlüklerimi çıkardığımda hafif şaşıyordum. Kulaklarım biraz kepçeydi. Kollarım ve bacaklarım güçsüzdü. Solucan kadar zayıftım ve boyum da bir türlü uzamıyordu... Sesim ise belki bir süre sonra geçmişi ama bir saksağanınki kadar çirkindi. Sivilcelerim vardı. Ve her geçen gün düzenli artmaktaydı. Saçım da iki tepeliydi. Ayrıntıların ne veri taramam miktarı bir türlü karar verilemezdi. Bütün bunları yetmezmiş gibi terlediğimde ücret ölüsü gibi izlerim.Şükürler olsun, gülerken ya da konuşurken içerisi görünen bir ağzım yok. Dişlerim bir kunduzun dişlerine benziyordu çünkü. Hem sarı, hem de kazma gibi. bunları tel takacaklardı. Filozof, Dr. Ortodontist'ten randevu bile ayarlamıştı. Yani bütün bunlar yetmezmiş gibi, uzun süre ağzımda tellerle dolaşacaktım. Sırf ayrıcalıklı olsun iyi hissedeyim diye bana, "Sen çok yakışıklısın. Robert Redford seni görse kirlenmeye girer, oyunculuğu bırakır ve hayatları bir çiftlikte atlara fısıldayarak geçirirdi!" deseydi, Filozof'a inanacakmış gibiyim? Elbette inanmayacağım!Tanıtım Metni