Çebimdeki Ekmek Kırıntıları

"Bir insanın kendi hikâyesinin ortaya çıkması ancak eyleyerek, eylemde bulunarak varabilir. Bununla beraber insan; bilinen, paylaşılan, oluşturulan, oluşturulmuş, yerleşik hikâyeyi başka bir şekilde organize etmek çok daha iyi anlar ve ancak kendi hikâyesini anlayan bir insan, bir başkasının hikâyesini anlatabilir. Başkalarının hayatlarına ancak bu şekilde vâkıf olabilir. Kendi acısını fark etmiş bir insan, bu tür bir acıyı deneyimleyen bir başkasını yazabilir, orada, oynayabilir, çalışabilir. ¾ERCAN KESAL kendini İnsan bir pey akçesi gibi nasıl ortaya çıkar?Neden artık her birimiz yılkıya giden atlara farklılıkuz?İnsan kendini nasıl dünyanın bir parçası hissedebilir?Bir başlangıç, adım atmak isteyen herkese yönelik bir ortak düstur var mı?Bizi en çok başka dilemeyenler mi anlatır?Rahatı bulduğumuz yerde yerdeye mahkûm muyuz? Birbirinden habersiz birçok senarist neden tam da şu anda aynı hikayeyi yazıyor?Farik ve mümeyyiz bir toplum olmaya daha çok yolumuz var mı?Antropoloji çalışmak, antropoloji üzerine çalışmak bir sanatçıya ne öğretebilir? “Birazdan okuyacaklarınız, Grimm Masalları'ndaki çocuklar gibi yapayalnız bırakıldığım ormandan tekrar dönebilmek için evime, cebimde sakladığım ekmek kırıntılarından başka bir şey değil. derdi bütün eve sağ salim dönebilmek…” diye sordu Yenal Bilgici, Ercan Kesal yanıtladı. Cebimdeki Ekmek Kırıntıları eve dönmek için bir rehber, bir yoldaş… Sayısız kitap ve film eşliğinde insanın günlük bir yolculukları...Tanıtım Metni