Cemre Düştü - 2

"Beni sevmeseydin, yüzüme harcamalar giderdin. Beni biraz sevseydin, beni ele verirdin, cezamı çekeyim diye, yapabilirdin bunu. Ama beni çok sevseydin, Cemre... Beni çok sevseydin, kalbime sıkardın. Ve beni o kadar sevdiğin için de kendi yüreğine..." Cemre, Toprak'a düşmüştür. Ve Toprak onu yakmıştır. Cemre artık bahar değil. Sonsuz bir kara kıştır. Sevdiği kadının hayatını kurtarmak isterken onu ateşin ortasında atan Toprak için sorunun bedeli ağır olur. Ancak baharın yeniden geleceğine inancı tamdır çünkü Cemre'yi içinde, bir kurşun yarasının işlediği yerlerde saklamıştır. Toprak, parlak, kızıl bir ateş topu dünyayı yeniden ısıtsın diye canını uygulamaya hazırdır ancak Cemre ondan canını kullanabilir. Aşı boyalı koyu kırmızı geçmişlerinin ve simsiyah geleceklerinin üzerine beyaz bir perde çekmek ve filmi baştan yazmak istiyordur. Karanlık gölgelerin hükmü devam etti ama yolda mutlu son var mı? Kara kışın sonu, sonsuz bahar vardı? Tanıtım Metni