Cennetteki Yeryüzü

“Garnier çok komik yazıyor, ama kapkaranlık bir mizahla.” John Banville "Küçük etobur dakikalar sessizliği kemiriyordu." Yaşlılara yönelik lüks bir emeklilik köyü olarak tasarlanan LesConviviales, sakin ve huzurlu ortam, güvenli yaşam alanları ve sosyalleşme olanaklarıyla tam Odette'in aradığı gibi bir yerde. Tüm arkadaşların ya da başkalarının yaşadığı ya da hayatları kaybedilen Odette Martial çifti böylece Paris'teki ayrılıkların yaşamlarını geride bıraktığı Güney Fransa'nın bu güneşli köşesinde yeni bir hayata başlarlar. Fakat en sonunda bu karara dair şüpheleri olan Martial haklı çıkar. Köyün ikisinden başka taşınmamış henüz, hava sıcak ama sürekli yağmurlu, ortam çok sıkışık. Nihayet yeni komşularının gelmesiyle hayal ettikleri gibi sosyal bir hayata tam başlarken, bu sefer köyünün bir yere Çingenelerin kampa gittiği haberi, uzaktaki beş kişilik emekliler ayrılanların arasındaki kırılganlıktan genel olarak biraz da anlamsızca bozuverir. Cennet gibi bir yerde inzivaya çekilme hayalleri kuran yaşlı emekliler, böylece geç kalınmış hesaplaşmalara ve genç ya da yaşlı her insanın malul olduğu akıldışılıklara kapılarak tuhaf bir gidişatın içinde bulurlar. Georges Simenon'a en yakın “noir” yazarlarından biri olarak yer alan Garnier, psikolojik çözümlemeleri, tekinsiz atmosferler yaratmayı, mahareti ve kara mizahıyla çok özet ama bir o kadar derinlikli bir hikâyeyi birleştirmeyi başarıyor. "Beni ilgilendiren tek şey doğa;evler umurumda bile değil. Severim çiçekleri, onlara güvenebilirsiniz; boş boş konuşmaz, hareket etmezler. Hiç aceleci davranmazlar, kimselere görünmeden grupta büyümekte olanlar. Cehennemin derinlerine köklerini iyice sallandıklarında da anında fışkırır, bir anakonda, bir piton ya da tüm evreni sarıp sarmalayan bir kas halindeyken her şeyi görmeye başlarlar!" Tanıtım Metni