Cepheye Koşan At

Kızıl Şimşekler, solucanlar gibi çoğalıyor, rüzgar tozu havası savuruyordu. Süvariler, birer gülle gibi yere düşen yağmur damlalarından sırılsıklam halde atlarına bindiler. Alay komutanının “İlerii!” demesiyle Karayel, bir rüzgar gibi esti ve kavakların görülebildiği bir yel gibi geçti. Kurşunlar vızıldıyor, atların nallarından çıkan gürültü, bir çığlık gibi etrafa dağılıyordu. Top gülleleri süvarilerin ortasında, önünde ardına düşüyor, kimi atlar açılan gediklere yuvarlanıyor, askerler başlıyorlardı. Derken bir patlama daha oldu ve Karayel kendini bir anda yerde buldu. Karşı tepeden gelen bir top güllesi, koca bir gedik açmış, Karayel açılan çukura yuvarlanmıştı. Şarapnel parçaları saplanan sökülmesiyle birlikte sırtında Mehmet Efe'nin olmadığını fark etti. Etrafına bakınca sahibinin bir miktar daha sonra büyümesinde acıyla yattığını gördü. Ömür Kurt, Sakarya Muharebesi'nden düşmanın yurttan atılmasına kadarki süreçte Milli Mücadele'ye katılan bir atma öyküsünü, tarihi gerçeklere dayanarak, eşine az rastlanan bir bakış açısıyla anlatıyor. Tanıtım Metni