Cevdetgiller

Cihangir İstanbul'un ortasında bir köy... Şarküterileri başka, martıları, kedileri başkadır. Bir türkü çalınır kulağınıza, sözlerin anlamı yoktur. Aklınızda yaşanmışlıkların ezgisi kalır. Cevdet gardırobun kapağındaki aynanın başında, ülkedeki Rüzgâr'ı görmek ister gibi birkaç saniyelik gözlerine. içinden ruhunu, ruhunun derinliklerini görmek istedi.” *** “Meltem hızlı adımlarla yatakta yürüdü. Yatağına uzandı. 'Kendine gel! Ne yapıyorsun sanıyorsun?' kendini uyardı. Bilinmeyeni, yabancıyı merak etmek böyle bir şeydi. Aynı bedende bambaşka biri... Gözlerini kapadı. 'Gececi Cevdet'le sevişmek nasıl bir şey yapacaktı?' diye hayal kurmaya başladı. Duruşu, dokunuşu, hatta kokusu bile farklı... Acaba Meltem'e nasıl dokunur, nasıl öper, nasıl sevişirdi?” İstanbul'un tarihi ve kozmopolit semti Cihangir'den okurun zihnine kalıcı bir ötekileşme romanı, Evrendeki her parçası nasıl bütünüyle gösteriliyorsa, Cevdetgiller'in onun bir karakteri de bizden biri olmaya aday.