Ceviz Ağacının Altında

Öyküler bitimsizdir aslında. Yazar anlatır ama okuyucunun yüreğiyle tamamlar onu. Siz yüreğinizi katmazsanız yarım kalır, yetim kalır.Seyit Soydan'ın öyküleri, sizi sarmalar, içine alır. Bu öyküleri onu nerede okursanız okuyun, artık orada duramazsınız. Ya bir denizde bulursunuz kendinizi, maviliklere açıldıkça içiniz nedensiz bir huzurla dolmaya başlar, ya da çocuk olur bir dağ çığırtkan köye doğru çimlerin yuvarlanırken üzerinde neşe içinde. İnsan öyküleri Anlatır Seyit Soydan. Ama birleşemeyen ya da farklı bir şekilde zenginleşen ama ayrılamayan insanlar arasında çok fazla şey var. Çapcanlı Anlatır. Öyle ki kitabı kapattığınızda, ceviz ağacının altında hep birlikte Halis'i bekleriz kendimizi buluruz. Ve yüreğimizle inanırız, henüz gelmemiştir ama mutlaka gelecektir. Bize olmasa Yurda'ya dönecektir. Çünkü bu öykülerde, buruk ve acıtan bir hüznün yanında, yeşile hevesli bir tomurcuk mutlaka vardır. Ve yüreğimiz hep o tomurcuktan yana atar.Siz de yüreğinizle tamamlayın bu öyküleri. Yetim kalmalılar. Çünkü:“ …Ve diz kırıp aynı sofrada ortak olduğuysak dost gülüşlere Yarenim, uzaklarda olsan da kalpin yanı başımda çarpanların odağı.Paylaştığımız gökyüzü birleştirecektir elbette, umuda sevdalı yüreklerimizi…”Tanıtım Metni