Çevre Etiği

İnsanın doğasına karşı nasıl davranması sorgulayan çevre etiği, felsefenin bir alt dalı olarak ortaya çıktı. Bu anlamda çevre etiği, insanın canlı ve cansız varlıklara karşı davranışlarında ideal olanın ne olduğunu gösteren çalışan bir yaklaşımı ifade etmektedir. İnsanın doğaya karşı ücretleri sorgulayan etik kurallar, insan merkezli, canlı merkezli ve çevre merkezli merkezler şeklinde grup altında toplanmaktadır. Ancak insan yaşamında insan merkezli yaklaşımların tartışılmaz bir avantajı bulunmaktadır. Bu nedenle çevre sorunlarının düşünce temellerinin de insan merkezli yaklaşımlar ve onun toplumsal alanın yansımasının önemli rolü olmuştur. Bu yaklaşımların etkisinde kalan insan, doğayla uyumlu yaşamak yerine, doğayı kontrol etmeye ve miktarını ondan yararlanmaya yönelmiştir. Böylece insanların çıkarlarına hizmet edebilen canlıların yaşam alanları sürekli olarak yok olmuş ya da daraltılmıştır. İnsanın doğasındaki canlı ve cansız gelecekteki geleceğinin bu olacağı, sadece doğaya değil, insanın da geleceğine de zarar verir. Bu insan, doğa etik ve aynı zamanda kendi geleceği için yeni bir anlayışı benimsemek kullanılır.Çevre etiği konusunda yapılan tartışmalara önemli bir katkı sağlarını değerlendirirüz, Selim Kılıç'ın "Çevre Etiği: Ortaya Çıkışı,i Gelişimi ve Sonuçları" adlı çalışması, salt bir insan merkeziciliğin yanlışlığını savunurta ve diğer canlıların da yaşama rejimi rejimidir. Her şeyden önce, dünyanın canlı ve cansız varlıkları ile birlikte bir sistemle ve cansız varlıklar olmadan canlıların da varolamayacağına dikkat çekmektedir. Çevreyşe, doğayla, hayvan haklarıyla ve insanın geleceği ile ilgilenenlerin beğenisine sunuyoruz.Tanıtım Metni