Avonlea Günlükleri

Theodora'nın babasına ait olan büyük, şişkin, eski koltuğa oturdu. Ludovic her zaman orada otururdu ve Anne, koltuğun ona benzediğini söyledi. Sohbet kısa sürede yeterince canlandı. Ludovic, onu konuşturacak biri olduğunda iyi bir konuşmacıydı. Çok okumuştu ve dışarıdaki insanlar ve meseleler hakkındaki zekice yorumlarıyla Anne'i sık sık şaşırtırdı; bunların yalnızca hafif yankıları Deland Nehri'ne ulaşırdı. Ayrıca, siyasetle veya tarih yazımıyla pek ilgilenmeyen, ancak doktrinlere meraklı ve bunlarla ilgili her şeyi okuyan Theodora ile dini tartışmalara da meraklıydı. Sohbet, Ludovic ve Theodora arasında Hristiyan Bilimi üzerine dostça bir çekişmeye dönüştüğünde, Anne, artık işe yaramadığını ve özlenmeyeceğini anladı.