Çingene Kızı - Kızıl Hançerler

Çakır'ın o denize ulaşan salaş meyhanesinde, tam kıyıya bakan yerinde küçük bir tahta masanın önünde oturuyorum. Bir elimde sigara, gözlerim kâh sigaranın dumanlarında, kâh karşıda solgun ve sakin mavi suların ilerisinde birer tarihöncesi hayvan gibi, sırtları ürpermişçesine sipsivri kırılır, yanları ise aşağı doğru kayan adalarda… Bu açık ve soluk havanın renksizliği içinde, adanın ayrılmaları kıyılara ve renkler yeşil-kurşuni gölgeler salıyor. Tepedeki adeta renksiz denecek kadar açık mavi kubbede, modern ressamların garip hayal tecellileri gibi koyu kırmızı, kurşuni veya pamuk gibi bembeyaz bulutlar üst üste yavaş yavaş gelen geçiyorlar. Bazen güneş patlamalarının bir şeytani üstlerine biniyor, bazen de bir kılçık gibi aralarından uzanıp takiplerin gözüne batıyor. Halide Edib'in 1899 yılında Hanımlara Mahsus Gazete'de “Halide” imzasıyla tefrikasına başladı ancak yarım bıraktığı ilk romanı Çingene Kızı'yla 1964'te, hemen öncesinde Hayat'ta tefrika ettiği son romanı Kızıl Hançerler yıllar sonra yeniden okurla buluşuyor. Seval Şahin ve İmren Gece Özbey tarafından yayınlanan eserler, aynı zamanda Halide Edib Adıvar külliyatı içerisinde bir başlangıç ​​ve sonuç temsiliyle de özel bir yerde duruyor. Kaleme aldığı metinle yeniden tartışılan Halide Edib'in bütün eserleri, Can Yayınları'nda incelenmiş baskılarıyla gözden geçirildi. Tanıtım Metni