Cıs

Herkesin sakladığı gözde kusura kusur diye programlayabilir bir kısa çöp, kimse yerde bulamıyor üstünde titrediğini. Kadim'in sırrını açıklayamıyorlar, çocuklar en iyi yanılmayı biliyorlar. Ama olmazsa ki kokular var, yüzü kırışmayan bazı duygular. Sonra sanrı ve zehir, ölüm ile toprak, hem de bir ağaca dönüşerek. Balyoz mu ezip bir ufaklık olmayan bizi, bir çift göz mü yoksa? Artık yanımızda olmasalar da görebilsek sevdiklerimizi hızla dönen atlıkarıncada mı? “Cıs” Hakan Sarıpolat'ın, okuru usul usul sarıp sarmalayan ve sonunda sarsmaktan geri durmayan öykülerinin bir toplamı. Gerçekle hayatın birbirine karıştığı, didikleyen, soran ve şaşırtan öyküler. "Kapıda yaşayan köpekler beni doğururken ayaklanıp rahatını bozduğumu belli edercesine homurdandı. Uzunca gerindikten sonra eski yerine gömülüp uyumaya devam etti. Karın sert ayazı suratımı bıçaklıyordu gibi kesiyordu. Paltomun yakasını görebiliyordu. gıcırtıyla ezerek ilerlemeye başladım.” Tanıtım Metni