Çocuk ve Kitap 2 Evrensel İlkeler

toplumun en çok değer verilen çocuk özelliğinin “itaatkârlık” olması, günümüz dünyasının var olan “gerçekliği”ni alt üst edilebilir gibi çocukluğun da tam anlamıyla yaşanamamasına yol açabilir. Özellikle toplumun, üyelerinin, eğitimin ya da yetişkinlerin de bu haklarına bakması, doğal olarak ona sunulan kitapçıkları da mevcuttur. Çünkü kitabı yapılandıran da yetişkindir. Bu, kitaba çocuğu biçimlendirilecek bir araç gözüyle bakılması, çocuğun duygu ve ayakta durabilmesi kitapta yer verilmesi, sertifikalı sürekli olarak üstten bakması ve aşağılaması, çocukların ne yapması ya da ne yapmaması gerektiğini söylemesi, öğüt ve emirlerle basması, zorlanması, ilgi ve gereksinme doyurmaması, yetersizlik sağlaması, kitaplarda yer alanlarını yemesi, yayınevlerinin kar amacı gütmesi yüzünden kitapların estetik anlayıştan uzak olması vb. tam da -mış gibi çocuk, -mış gibi kitap anlayışını ortaya çıkarmaktadır. Oysa bizim -mışlıklardan arındırılmış çocuk ve kitaplara gereksinmemiz vardır.Tanıtım Metni