Çocuklar Treni

Mussolini'nin yenilgisi gölü çekti, bir kez daha faşistler de. Ne var ki İtalya'dan geriye kalanlar, artık İtalya'ya henüz yok. Kıtlık, yoksulluk ve soğuk. Bir de yedi yaşının sonlarında, kızıl ışıklı bir çocuk: Amerigo. Annesi önde, o arkada. Sürüklenerek sokaklar arşınlanıyor. Soğuğun, açıklığın ve zayıflığın bulunduğun, örselenmiş ayakkabılarıyla geçiyor.Başka yerlerde diyor ki; yırtılmışları, parmakları gösterenleri, daha yeni parçaları. Hepsinin puanı arklı. Bu onun oyunu. Annesinin hücresi sürüklenirken uyum sağladığı bir oyun. Karnı çok aç ama bir şey demiyor. Ayakkabıları saymaya devam ediyor. Nasılsa tam puan alınca, ne dilerse o olacak. Bir tren gelecek diyorlar. Komünistlerin treni. Çocukları alınacak,Rusya'ya verecek. parçaları yakacak, boğacak ya da ellerini kesecekler. Asla kesmeyin diyorlar çocuklarınızı. Peki, annesi Amerigo'yu neden veriyor? Neden gitmesine izin veriyor? Çocuklar Treni, II. Dünya Savaşı sonrasında yaşanan bir yıllık aralıkların nazarımıza sunuyor. Yukarı ve Aşağıİtalya arasında bölünen yaşamlarda hayallerle gerçekler birbirine karışırken çocuklar bir trene binip gidiyorlar ve hayatları onulmaz şekilde değişiyor. Tanıtım Metni