mimarlık

"Hayatın ilk yıllarında beni yönlendiren şey: korku, korku. Narin ellerin, kaba ellerden ayrı şeyler olduğunu tanımlamaya başladımda, benim için yavaşlayan ve şiddet çağrıştıran nesnelere dönüşüyorlar. Bu ellere alıştım ve hatta onları seviyorlardı. Bana asla sevgi dolu davranıyorlardı ama bazen gözyaşlarımla ıslandılar ve korkularımı dindirdiler. Kaba eller çok haşindiler ama onlar da arada sırada durduğunda çalışıyordu. o gümbür gümbür ses acısını yitirirdi. duyulurdu; o zaman her köşesinde saklanan korkular vardı ve biraz huzura kavuşurduk, zavallı yaratıklar: bilgiler, bir çift afacan zenci, iki kız kardeşim ve tabii ben.” Çocukluk edebiyatında “bölgeselcilik” akımlarının ülkelerinden olan Graciliana Ramos'un 1945'te yayımlanan biyografik romanıdır. Yazar, Brezilyalı edebiyat eleştirileri tarafından kuzeydoğu stratejisinin en büyük isimlerinden biri olarak kabul edilir. Ramos eserini Brezilya Eğitim Bakanlığı'nda büyük bir kaleme alır; hafızasının derinliklerine, gençlik anılarına ulaşmaya çalışmasıyla başlayan Çocuklukta giderek belirginleşen yerler, yerler ve ayrıntılarla dikkatimizi, Ramos'un iç dünyasındaki hikâyelerdeki olaylara çeker. Eser, sökülmeye çalışan bir çocuğun yaşadığı güçlüğü ve bunun sebeplerini ortaya çıkarır; anlatımdaki sadelik, oyunun kendi dünyasının ortaya çıkma şekli olarak sunulmasına da eserin tamamına hâkimdir. Elinizdeki kitap Brezilya'nın kırsalında yoksulluk, eğitimsizlik ve güven duygusundan uzak geçen bir çocukluğu ve bu başlıkta gençliğe adım atan Ramos'un anılarının olduğu dünyada yansıtılmaktadır. Tanıtım Metni