Çöküş

“Nazi Almanyası'nın mücadeleyi topyekûn özyıkıma kadar Nöbetçi bir şekilde devam ettirdiğini hedefe doğru yola çıkana kadar en iyi çaba.” Antony Beevor “Bir özyıkım destanı… Berlin düşüyor, Naziler fareler gibi kaçar ve Hitler ile yakın mesafeden intihar mermileri, zehir, çeşitlilik ve yargısız infaz cehenneminde mahvolurken Çöküş âdeta soluk soluğa okunuyor.” David Laskin “Ustaca… Kershaw'ın bu sürükleyici ve zekice çalışmasının Nazi sisteminin o korkunç son aşamasına ilişkin başlangıç ​​ürünlerinden birisinin sağlanması yok.” Financial Times Alman Silahlı Kuvvetleri, İkinci Dünya Savaşı'nın son bölümünde ona 350.000 kayıp veriyor, anında eşine az rastlanır bir kıyımdan geçiyordu. Sivil kayıplar da yine bir o kadar korkunçtu: Dresden gibi pek çok kent haritasından silindiği o son aylardaki Müttefik hava bombardımanlarında, 400.000 sivil alevlerin ve molozların arasında can verdi; Yetişkinliği ise evsiz kaldı. Yine de yarım milyon kişi, Kızıl Ordu'nun Almanya'yı istila ettiği süreçte hayatını kaybetti. Peki, modern dönemde savaşta yenilgiyle karşı karşıya kalan devletlerin karşılanması, topyekûn yıkım ve işgal edilmemek için genellikle bir yerde barış isteyen Yahudit Mussolini İtalyası örneğindeki gibi, postunu kurtarmak isteyen yönetici elitlerin veya ülke Güçlerinin odaklandığı bir iç kalkışmayla düşmanla zemine hazırlamışken; Nazi rejimi yaşanan tüm yüzlere ve alınan tüm darbelere rağmen devlete, orduyu ve halkın son ana kadar bölümü içinde elindeki kişiyle birlikte nasıl felakete sürüklenebildi? Mahşerin olduğu anıran o son aylarda Almanya'da Parti'nin, sürdürülen, ordunun ve toplumun içinde neler oldu? Alman halkı Nazileri gerçekten son ana kadar destekledi mi, yoksa normatif son kurbanları onlar mı oldu? Adolf Hitler ve Nazi Almanyası üzerine yaptığı çalışmalarla Wolfson Tarih Ödülü, Bruno Kreisky Yıllık Siyasi Kitabı Ödülü ve British Academy Kitap Ödülü gibi pek çok ödül sahibi İngiliz yazar Ian Kershaw, “Çöküş” ile işte bu parçaları bir araya yerleştiriyor. Stauffenberg'in 20 Temmuz'daki başarısız suikast girişimi sonrasında Almanya'da Parti, devlet, ordu ve toplum içinde vuku bulan dönüşüm süreciyle başlayan çalışma, Dönitz hükûmetinin 23 Mayıs'taki sonuyla sona eren Kershaw; Albert Speer, Heinrich Himmler, Martin Bormann ve Joseph Goebbels'in belirgin bir rol oynadıkları bu 10 ay boyunca Almanya'da yaşananları ve kaybedildiği herkes için açık olan bir savaşa Almanların topyekûn işgal ve yok edilmesine kadar neden ve nasıl devam edebildiklerini devlet arşivlerinden, asker ve sivil mektuplarına kadar uzanan muazzam bir kaynakça ve sürükleyici bir anlatımla okuyana kadar sürüyor. Tanıtım Metni