Çöküşe Rıza

…yaşadığımız ve kaybettiğimize az kalan süreci şu ünlü kelebek rüyası metaforunda olduğu gibi acaba buna rıza gösterenler “mutlu bir rüya görüyorsak yoksa kâbusa mı gidiyor” diye soracaklar: “Hayır” yanıtını verecek birkaç kişi kaldıysa ortada… “Evet, keyifle izlediniz bu süreçte her anından bir haz aldınız, kaldığınız yerden kurtulma derdi batan gemiden ödemenizden kurtulma durumu olan mallara ne zaman, nasıl ve yola konacağınızdı…” Yanıt bekliyordu kimse kaldıysa, jargonuyla olmalı bu cevap! Çünkü her yıl tüm gelirleri hassas cetvellerle belirlenmiş gibi duran, tüm aşamaları kitlelerden onay alan bu süreç boyunca dünyanın insanın güruh ruh çoğunluğu yalnızca bu sürecin birer kişinin olabileceği uğruna özgürlük, özgürlük, adalet, etik vs. tüm insan için olan kavramlara dönüştürdüğünün şahidi değil mi? … genel olarak bende ya da benim gibi olanlarda diğerlerinde bir bole rıza hali söz konusu olabilir mi? Sessizce gelen karşılamak, artık kaçınılmaz olanı… Öncesinde ve ardından “demokrasi” oyunu ile faşizmin sürdürülebilirliği sağlandığından beri yaşadıkları, her zaman “altta” olanlar, ben ya da benim gibi olanlar değil miydi? O halde diyemez coşkulu bir heyecanla sevinçli bir telaş içinde "Gelsin tufan, topyekûn yıkım, kıyamet. Umut yok, bırakında topyekûn ya da ne varsa bilebildiğimiz hep birlikte yaşadığıün, dibe vuruşun ve sonra gelecek yok oluşun cazibesini ve bu şansın hazzını yaşayalım! Fazla mı hedonist oldu, fazla mı kinik? Ve hiç kuşkusuz her kuşağa nasip olmaz bu durum!" Tanıtım Metni