Çürümenin Estetiği

Kırk yıllık küreselcinin karşıdevrim yıllarının en önemli olgusu, kültürel yaşamda, sanat ve edebiyatta yaşanan büyük başkalaşım ve yabancılaşmadır. Söz konusu olan, sanat ve edebiyattaki toplumsal ve ulusal içeriğe, yüksek estetiksel niteliğe ve anlam kaygısına karşı açılan küreselci postmodernizmin içeriksizleştirme, kitschleştirme, sıradanlaştırma savaşıdır. Mehmet Ulusoy bu kitapta, emperyalist Yeni sanatın kültürel biçimi olarak postmodernizmi incelerken, asalaklaşmanın ve mafyalaşmanın doruğa çıktığı, üreticiliğin ve yaratıcının gösterdiği şekilde tükendi; “Tüketim Toplumu” da denilen bu çağın düşünce ve yaşam tarzını, sanat anlayışını çok boyutlu ele alıyor. Batı merkezli kapitalist uygarlığın yaklaşık 250 yıllık gelişim dinamikleri içinde kültür ve sanatın serüvenini ele alıyor. Ayrıca Romantizm, Modernizm, Gerçekçilik, Toplumsal Gerçekçilik vb diğer sanat akımlarını inceliyor ve tartışıyor. Özellikle burjuvazinin gericileşmeye başladığı 1848'lerden itibaren, liberal-bireyci öznelcilik ve toplumsallık dağılımında çağdaş sanat akımlarının nasıl ayrıştığı, hangi aşamalardan geçtiği ve yeni biçimler içeren geniş bir şekilde bir araya geldiği yer almaktadır. Özcesi, postmodernizm, kapitalist-emperyalist uygarlığın çöküşü ve çözülmüş süreci, kültür-sanat biçimi olarak oldukça geniş ele alındığında, süreklie hangi biçimlerde yansıdığı, nasıl büyük bir özgürlük yanılsaması, hatta sahte bir özgürlükçülük ve estetikçilik olduğu son derece öğretilen, zihin açıcı bir biçimleniyor. Sonuç olarak “Çürümenin Estetiği” günümüzün ruhsuzlaşmış ve çoraklaşmış sanat ve edebiyat dünyası düzeyinde, ufuk açıcı ve Batı merkezli tabuları yıkmada önemli bir kaynaktır. Tanıtım Metni