Dağılmalar

"İnançsız biri değildim; inancın kaybolduğu ya da bildirildiğim. Beni ileri sürmüş çocukluğum vardı. Bir kentim yoktu. Kenti olmayan insan ne yazabilirdi ki? Son cümlenin rüzgârın sesi olduğunu bildiği kitabın önceki cümlelerinin ne olduğunu biliyordu. Annem haklıydı: Yazamayacaktım. Üzerinden silginin acımasızca geçen üç harfli bir kelimeydim: Ben." Mahsum Ece, Dağılmalar'da yer alan öykülerinde şimdiki zamanı ve geçmişi birbirinden ayıran çizgiyi yok ediyor, dolayısıyla karakterlerin hafızaları, labirentlerle dolu ve çok renkli bir dünyaya dönüşüyor. Masalsı günlerde köy yollarının çamuruna bulananlar, baktıkları her yerde sunabilenler, büyükşehirlerde vakitlerini birbirlerinin üstünden yığan modern zaman insanları, dünyanın bir köşesinde unutulmayı hayat sananlar, hayat nedir bilmeyenler... Mahsum Ece, ilk manuel orijinal bir ses yaratıyor. Dağılmalar, hiç bitmeyen düşlere, hiç bitmeyecek bir ek..Tanıtım Metni