Şafak

Philip'in kendi el emeği göz nuru eserini görünce bu kadar irkilmesine sebep olan, parçalanmış ve kana bulanmış yüzünün korkunç görünümü değildi - okulda küçük bir kan dökülmesinden ödleklik etmek için çok fazla kavga etmişti; üstelik kuzeninin sadece hırpalandığını, gerçekten yaralanmadığını da biliyordu - daha ziyade, bulanık yüz hatlarında ve yarı kapalı gözlerinde gezinen yoğun ve neredeyse şeytani bir kötülük ifadesiydi. Ancak George bu bakışı kelimelere dökmeye çalışmadı ve Philip de gerçekten tercüme edilemeyeceğini hissetti. Ayrıca, ayaklarının dibindeki kişinin kendisine karşı beslediği nefret ve kötü niyetin, çoğu insanın yaratabileceğinden daha yoğun ve kalıcı bir karaktere sahip olduğunu da belli belirsiz hissediyordu. O tek bakıştaki korkunç ışıkta, pek zeki olmasa da, kuzeninin kalbinin en karanlık köşelerini delebildi ve en derin düşüncelerini artık bir perdenin ardından değil, yüz yüze görebildi. Ve gördüğü şey, kanlı yanağından kanın çekilmesine ve gözlerinin korku dolu bir ifadeye bürünmesine yetecek kadardı.