Hücre Teorisi Açısından Ölüm ve Diriliş

Ölen kişiyi gömmenin olumlu görevi de bu inançtan doğmuştu. Ruhun yeni varoluşuna uygun yeraltı meskeninde huzur bulması için, hâlâ bir şekilde bağlı olduğu bedenin toprakla örtülmesi gerekiyordu. Mezarı olmayan ruhun meskeni yoktu. Sürüklenerek, hayatın inişli çıkışlı mücadelesinden sonra arzuladığı huzuru boşuna aradı. Barınaksız, adaksız ve yiyeceksiz, sonsuz bir göçebeliğe mahkûmdu. Bu nedenle, ölen kişi mutsuz olduğu için huysuzlaştı. Yaşayanlara eziyet etti; onlara hastalıklar gönderdi; hasatlarını yok etti; onlara bedeni gömme görevlerini hatırlatmak ve böylece kendisi için huzur sağlamak amacıyla tekinsiz görüntülerle onları rahatsız etti.