Dede Korkut Hikayeleri

Bir gün Ulaşoğlu Kazan Bey yerinden kalkmıştı. Kara yerin üzerine otağlarını diktirmişti. Bin ipek halıcığı yerde döşenmişti. Alaca gölgeliği gÖkyüzüne yükselmişti. Altın kadehler, sürahiler dizilmişti. Dokuz kara gözlü, Örme saçıyor, elleri bileğinden kınalı, parmakları süslü, boyunları birer karış kafir kızları al şarabı altın kadeh ile kudretli Oğuz beylerine gezdiriyorlardı. Birinden Ulaşoğlu Salur Kazan içmişti. Elbise, kaftan, çadır, otağ bağışlıyordu, katar katar geliştirici bağışlıyordu. Oğlu Uruz'un karşısında yaya dayanıp ortaya çıkıyor. Sağ yanındaki kardeşi Kara Göne'ye sahiptü. Sol yanındaki dayısı Aruz araçlarıtu. Kazan sağma baktı kah kah güldürdü. Soluna baktı çok sevindi. Karşısına baktı oğlancığını, Uruzu gördü, eli eline çaldırdı. Oğlu Uruza bu işi hoş karşılamadı. İleri geldi, diz çÖktü, babasına çağırıp sÖyler, gÖrelim hanım ne sÖyler.