Defterler 1914-1916

Wittgenstein'ın sürekli çalışma tarzı ve yazma biçimi, küçük yaşlardan itibaren geliştirilen, her alanda başarılı olan defter tutma alışkanlığına dayanıklıdır. Giderek öbeklenecek sorun odakları bunları üzerine düşünceleriniz olmadan önce sistem içinde taşınan küçük defterlere değil, düşen Wittgenstein, bunları daha kapsamlı biçimde ama yine –“dediklerini” yazdığını– kısa paragraflar halinde büyük, ciltli defterlere aktarırdı. Daha sonra bu notlar üzerinde kalıcı manüskriler oluşturulurdu. Ekleme, çıkarma, düzeltme ve yeniden ifade etme yoluyla arzu edilen değişimin gerçekleşmesini sağlar. Bu verilerin dağıtılması sürecinin tipik ürünü TractatusLogico-Philosophicus'taki takibin geliştirildiği önhazırlık notlarını içeren defterlerden bir kısmı, Wittgenstein'ın sona ermesinden sonra, Defterler 1914-1916'nın hükümdarlığıyla yayınlanmıştır. Tractatus kısa, akılla zorlayıp karıştıran ve dolayısıyla önsözünde Wittgenstein'a “burada göründüğünde bana sorgu-sual yok ve kesin-kes görünüyor” dedirtecek kadar kendinden emin bir kitaptır. Oysa Defterler 1914-1916 tarihli Wittgenstein'ın aynı konularının ele kullanım biçimlerinin daha uzun ve ayrıntılı ayrıntılı yanı sıra, hem çatışkılı akıllarda saklandığı hem de şüphe içinde kıvrandığı yerde görülür. Ancak defterlere taşınan düşünceleri, temel alınan bir mantığı (resim teorisi) yansıtıyor. Bu mantığın yeri doldurulamaz kesinliği birkaç yıl sonra kalemle alınan Tractatus'ta asıl biçime kavuşacaktır. Tanıtım Metni