Deli İbram Divanı

Fabrikanın bacasının tüttüğü ilk gün çalışmaya devam edebilir. Dişlerine kan değmiş kurt sürüsü gibi denize daldılar. Yaşındaydık demediler, küçük demediler, yavrulama zamanı demediler. Köstence'nin göğü yağı kokusuyla doldu. İnsanlar öğürerek gezer oldu. Süngüyle vurmak başka ama tüfekle avlanmak dayanılmazdı. Ey tarraka, ey gümbürtü! Dağlara kaçtım kaç defa. Mağaralara bağlanır. Solucanlarla çıyanlarla miras günlerimi. Ama sabah olup gün doğunca o ürünler yine her yanını sürdürüyordu. Deli İbram Divanı, öykücülüğümüzün yaşayan büyük ismi Ahmet Büke'nin romanında da ne kadar mahir olduğunu gösteren, uzun yıllar akıllarda kalacak, konuşulacak bir eser. Ege insanının doğası, tarihi, efsanelerle yönetilen hayatı, coğrafyamızın kangren olmuş adaletsizliği, gelir eşitsizliği sorunlarıyla harmanlanıyor, bir ada ve deniz hikâyesi olarak biçimleniyor. İzmir'in yer yer karakteri olarak belirlediği bir dönem romanı olan Deli İbram Divanı, deniz edebiyatımızın klasikleri iken girmeye aday. Tanıtım Metni