Deli ve Ölü

Şarküteri ve Ölü çıplak gerçeğin naif sesi. Duvarın ardındaki komşu tıkırtısı kadar tanıdık, ev gibi sarmalayan, aynadaki aksa kadar alışılagelmiş, ezberlediğimiz anların devam etmesi. Zehra Çiğdem Özcan, hayatın içinden, bilinen yüzlerden, herkesin bildiği evlerden çıkarılan karakterlerle okuru duygusal bir salınıma sokuyor. Mizah ile kalmanın, hayal ile hakikatin, sevgi ile yoksunluğun iç içe geçen hikayeler, insanın kırılganlığından aynada halen devam ediyoruz. Bazen bir fareyle, bazen bir kokuya tutunan anıyla, bazen de sadece sadece bekleyerek bekleyerek devam eden… “Ama yine de oradaydı o eller. güneşi bekliyor.' Hülya yine ışık huzmesine bakıyordu. 'Öyle deme baba. Belki gelir, daha vakit var.'” Tanıtım Metni