Delilik Gemisi

Bir vaka analizcisi Michel Foucault'nun 1961 yılında yayımlanan Deliliğin Tarihi eserinin ilk bölümün yorumlanmasına odaklanan Ali Akay ve ilk eserin neredeyse klasikleşmiş denilebilecek (anti-psikiyatrik çıkış olarak değerlendirilen) okumasının çizdiği sınırları bilhassa yerindeki taştaki eserdeki şifaya bakışın kolayca nasıl kullanılabileceği tartışması üzerine yoğunlaşıyor. Foucault'nun diğer eserlerindeki arkeolojik ve soybilimsel araştırmalarının sonuçlarının da gözetlendiği bu soruşturmanın her vakaya göre başka türlü şeyler yapan, dikişlenemeyen bir durumunun olduğunu gösteren bir bakış açısıyla hareket ediyor. Alternatif bir okuma da imkan veren bu hareket Deliliğin Tarihi'nin edebiyat ve plastik sanat metinleri üzerinden ilişkisine yaklaşarak Türkçe literatürde bu tarz bir incelemenin ilk temsilciliğini üstlenme gibi önemli bir ayrıcalığın ortaya çıkmasını sağlıyor. Akay ve onların "konuşma öğrencilerinin" buluşlarında nasıl etkileyici söz deneycileri ortaya çıkıyor, bu çalışma Stultifera Navis ile sözün yaratıcılığının sularında yer alıyor, elbette tarihin farklı uğraklarına patlamalarla patlamalarla devam ediyor. [Kurtul Gülenç] Michel Foucault'nun Klasik Çağda Deliliğin Tarihi kitabına damgasını vurmuş olan Stultifera Navis hikayesinden yola çıkıyor Delilik Gemisi. Kitap, liderliğindeki “delilik” ve “gemi” kavramlarıyla bir yandan bir kişisel deneyim, bir yandan da bu deneyimin birleştirilmesi, dönüştürülmesi ve dönüştürülmesi için gereken yersallaştırmaya gönderilerek Batı'ya özgü iktidar ilişkilerinin soybilimini takip ediyor. Mutlak olmayan, yalnızca Deliler Gemisinin üzerinde sağlanan Avrupa nehirleri gibi akışlı olan sınırlarda, sınırlarda durma, sınırın noktalarının çıkarılması ya da içine alma pratiklerinde parçalar bulan bu iktidarın pratiklerinin analiziyle Ali Akay, Foucault'nun ayrıntılı altmış yıl önce yayımlanmış ilk önemli eserinin eleştirel çizgisini taşıyor. [Ferda Keskin Foucault, kuralları her yerde yeniden yazılacak bir “seksek” oyununun mucidi gibidir; belirtileri kemikleşmiş oyunlara alışkın olanlar onda bocalar. Ali Akay, düşünürün bu dinamizmini yalnızca tanımıyor, ona içtenlikle eşlik ederek Deliliğin Tarihi'nin ilk bölümünde sanatsal bir yeniden yaratımla düşünüyor-düşünüyor. Delilik Gemisi, Foucault yazınına bu yakadan bakılmış ustaca bir katkının ibaret değil, aynı zamanda “yeninin diriltilmesi” de. Tanıtım Metni[Çetin Balanuye]