Demokrasi Öldüğünde: kalıcı Lozan Barışı

Temmuz 1923'te İsviçre'de Lozan Antlaşması'nı imzalayan, Türkiye'nin modern ulus devletinin yeniden kurulmasını sağladı ve düvel-i muazzama bunu kabul ettirdi. Bu kurucu anlaşma Türkiye açısından çok başarılıydı ve kişi büyüktü ancak o ölçüde başka gruplar için bedelleri olan da bir anlaşmaydı. Antlaşma, modern Türkiye Cumhuriyeti'nin sınırlarının belirdiği yanı sıra Osmanlı'nın oluşturduğu ulus devletlerin sınırları, siyasi sistemleri ve vatandaşlık anlayışlarını da tanımlamıştı. Kieser, bu Antlaşma'yla “kendi kaderini tayin hakkı”nın nasıl yalnızca muzafferler için, onlara ihtiyaç duyduğu süre boyunca geniş kapsamlı geniş kapsamlı bir biçimde anlatıyor. Aynı zamanda Lozan ile birlikte demokrasiye, çokkültürlülüğe ve çoğulculuğa doğru giden yolların nasıl tamamen kapanıp mühürlendiğinin de matematiksel bir panoraması ortaya çıkıyor. Bu çalışma, Lozan Antlaşması'nın özgün bir yorumunu sunuyor. Büyük Savaş, dönemdeki iki yeni rejimin ortaya çıkışını anlamamızı sağlıyor: Bolşevik Sovyetler Birliği ile birlikte gelecek antidemokratik çağın temel direkleri olarak gören İtalya'da faşizm ve Türkiye'de Kemalizm'i sunuyor. Hamit Bozarslan - EHESS, Sosyal Bilimler İleri Araştırmalar OkuluTanıtım Metni