Devran

Toz duman kenarlarından, taşradan ve kuytulardan, memleketten yoksulluk halleri. Utananlar, üzülenler, âşıklar, yevmiyeciler, küçük kasabalar, hazin ve uzakta kalan hayatlar. Devran, evin neşesiyle birlikte giden zamanın çarpışmasını anlatıyor. Umut umut, cümle cümle… Evvela mahsus doğan günü selamlıyor. Selahattin Demirtaş, yaralıların, Ömersizlerin, kalbi hızla çarpanların hikâyecisi. Sofrasında konuk ağırlayan, sırasındap sırasında konuşan… Doksanların başı, ziraat aksamasını yeni bitirmişim, iş gücü yok henüz. Günün çoğunu evde iş projeleri ve gelecek planlarıyla geçiriyorum. Dile kolay, her gün elli tane iş kuruyorum kafamda. Hemen para kazanmaya başlamam gerektiğini söylüyorum. Acayip zenginim mümkünm gelmiş, yerimde duramıyorum. Fakirlik içinde büyümüşüz, fakir fakirlerin üniversiteyi de bitirmişiz. Ama onun her şeyin bir sonucuna göre fakirliğin de bir sonucu var değil mi? Tanıtım Metni