Dijital Çağda Kitle Kültürü, Eğlence Ve Sanat

Kapitalist yapı boş zaman içerisinde, hem kültürel, hem de insanların birer meta olarak tüketilmesine dayalı hale getirilmiştir. Dijitalleşme ile birlikte ise emek süreçlerinden geriye kalan zamanda eğlenceye bölünmüş olmuştur. Adorno ve Horkheimer, kültür dünyasının genelinin, kapitalizm koşullarının uzatılmasını sağlayan eğlencenin olduğunu düşünüyor; çünkü eğlence insanların emeklerinin büyümeleriyle başlamaları için bir kaçış yoğunlaşıyor. Bu açıdan bakıldığında, bu dünyadaki zannetmemizin aracı kültürel ürünler, eğlence ve sanattır. Günümüz dünyasındaki eğlence en büyük yanılsamalardandır; çünkü saatlerce süren mesailerimizin ardından izleyeceğimiz bir videoyu günün stresinden uzaklaştıracaktır. Öte yandan eğlence tek kaçış yolu değil. Kimi için sanat en büyük yanılsamadır; çünkü en çok yazdıkça, çizdikçe ve dinledikçe dünyanın yaşanılası bir yer olduğu fikrine kapılmaktadır. Dijital dünyada sanat ve eğlence hakkında olumsuz bir tablonun göründüğünü söylemek mümkün olsa da, tam tersine karanlık dünyada bu üretimlerin bir çıkış sunduğunu iddia ederek eğlence ve sanat hakkında olumlu olmak da mümkündür. Akademisyenlerin ve düşünürlerin de bu konuda birbirleriyle ilgileniyorlar. Bu kitapta yer alan özgürlüğü da benzer bir şekilde dijital çağda kitlesel zenginliğe, eğlenceye ve sanata bakış çeşitliliği göstermektedir. Kitapta dijitalleşmeye yönelik olumlu görüşler olduğu gibi, eleştirel yaklaşımlar da vardır. Kitap, dijital emek ve tüketim, dijitalleşme ile gazeteciliğin kullanabileceği, dijital çağda sanatın ve sinemanın kullanımına, dijitalleşmeye yönelik oyun, eğlence ve kimlik, dijitalleşme ile eğitimin kayıtlı temaları hakkında beş bölüm olarak tasarlanmıştır.Tanıtım Metni