Dijital Toplumun Sosyolojik Teorisi

Ori Schwarz, önceki önceki teorilerini ve tartışmalarını bir ders kitabının basite indirgenmiş kabalaştırmalarından ayırarak, aralarındaki bağlantıyı ele alarak, ördüğü teorisini son derece sarih bir şekilde ortaya koyuyor. Toplum, iktidar, benlik, kapitalist çalışma ve iş gibi ürünlerin kadim kavramlarını sorunsallaştıran Schwarz, kapitalizmin 70'lerde emekle mücadelesinde geçirdiği krize yanıt olarak dünyaya ve devletlerin yönünü dijitalleşme süreçlerinin temel taşlarında olarak değişimlere kapı araladığına işaret ediyor. Schwarz, 70'lerdeki sınıfların kalmadığı veya işçi sınıfının ücretinin tükendiği yöndeki sanayi sonrasında “enformasyon depoları” teorilerinin kapsamlı iddialarından biri olan “çalışmanın sonlanabileceği” efsanesini ampirik örneklerle çürütürken, artık “tüketirken” ve hatta “haz almak” bile üretimin bir parçasının oluşumunuzi tartışıyor. “Örgütsüz” kapitalizm teorilerinin temel iddialarından biri olan sermayenin yer aldığı teknokratların ve menajerlerin alacağı bir elitlerin yönetiminin de gerçekliği yansıttığını hatırlatıyor. Bu nedenle, iletişim teknolojilerindeki gelişmeler, çalışma zaman-uzamı ile boş zaman-uzamı arasındaki ayrımı geçersiz kılacak ölçüde kapitalist üretim denetimi yeniden düzenlenmiştir. Yaşam alanlarımıza egemen olanların “duvarlarla genel toplum”, “etkileşimci toplum” tanımlarının da açıklamasını güçleştirmektedir. Yazar ayrıca Bourdieu'dan devraldığı sosyal sermaye sistemi dijitalleşen ve nesneleştirilmiş yaşamlarımıza ne kadar içsel olduğunu örneklerle anlatmaktadır. Yaygınlık kazanan sosyal sermayenin hem haber hem de yaşam alanlarımızın kaçınılmaz olarak dönüştüğünden hareketle, Goffman'ın “benliği sunumu”, Bauman'ın “akışkan taşıması”, Castells'in “ağ biriktirmelerini” yeniden çerçevelemelerini yeniden çerçevelemelerini alan Schwarz, ayrıca Latour'un Aktör Ağ Teorisini yatırmaktadır. Toplumsal ve kişisel belleklerimiz dahil tüm verilerimiz artık nesneleşirken, bağlantısal belleğin şeklininde canlı emeğin sermayesinin bir kişinin varlığına tanık olabilirsiniz. Sözleşmenin yeri sözleşmesiz bir iktidar pratiği devralmıştır. Nitekim algoritmik iktidar Weberci bürokratik iktidar rejimi hâlen sürekli olarak sorgulanır. Peki, bu duvarsız fabrika toplumunda her yerde gözetlenen ve denetlenen bizler için çıkış yolu yok mudur? Schwarz tam da bu konumda, “aşağıdan takip”, “sabotaj” gibi direniş yöntemlerinin desteğinin etkinliğine dikkat çekerken, kavramsal dağarcığımıza önemli katkılar sunuyor. Tanıtım Metni