Dil ve Edebiyat

Necip Fazıl, 1974'te yazdığı Halimiz çivili şiirinde böyle hayıflanmıştı:Ruhsal, parasal, soyut, boyut, yaşam, şimdiki zaman...Ya bunlar Türkçe değil, yahut ben Türk değilim !Oysa halis Türk benim, bunlar işgalcilerim;Allah Türk'e acısın yalnız bunu diliyorum.Necip Fazıl, Türkçe'nin devlet ve aydınlar sürecinde katledilmesine kalmamış, bu kültür vurgununu hem şiiriyle hem de yazılarıyla çok defasında getirmişti. Özleştirme çabasının yanlış olduğunu, bunun çok ciddi problemlere yol açacağını çok çabuk fark eden Necip Fazıl, 30 Eylül 1940'ta yazdığı Anadolu Ajansı yazılı yazısında şöyle diyordu: Topraklarımızda bir dil gazası açmaya mecburuz. Kıyasıya bir dil gazası... Madde planında kurtuluş savaşını o kadar güzel idare ettiğimiz bu topraklar, ruh planında da tam ve gerçek anlamda kurtuluşu bekliyor. Ruh planındaki kurtuluş savaşının hareket arsası dildir. Her şeyin önceki arsayı, ısırgan otlarından, devedikenlerinden ve depolarından temizlemek mümkün değil? Ruh planındaki kurtuluş savaşının hareket arsası olarak Türkçenin aydınlar yerlerin katledilmesine tahammül edemeyen Necip Fazıl'ın 1940'lı yıllarda gazete ve dergilerde yazdığı Dil ve edebiyat yazıları derlenerek kitap haline getirildi. ehemmiyetli ve yirmi tane Erzincan'ın zelzelesinden daha felaketli olan müzmin dil buhranımıza daha fazla tahammül ve tevekkül göstermenin zamanı geçmiştir. Yarım yamalak sapır sapır döküldüğü bu ruhî, aklî, ferdî, içtimaî, sınaî, iktisadî, siyasî, askerî muhasebe hengâmesinde, ordunun eline verilecek silâhla, milletin ruhî tamamiyetine vurulacak kilit arasında hiç masraf ve ehemmiyet farkı yoktur. Topyekûn bütün kıymet mağazalarımızla Türk'ü ayaklandırma ve şahlandırma büyüyoruz.